خانوادگی اومدیم چابهار .
حالا دوستای داداشم اومدن دنبالش بردنش با خودشون بگردن. حالا من بهش میگم منم ببر میگه من با تو بهشتم نمیام (اینم از داداشای این دور و زمونه)(قابل توجهتون که منو هم خیلی دوست داره،اینم مدل ابراز محبتمون نسبت به همدیگه اس)
به مامانم میگم منم میخوام مث داشم برم دور دور بگردم .چرا دخترا نمیتونن تنهایی برن بیرون.میگه بروووو مگه ما نزاشتیم ولی کجان دوستات!
راست میگه والا من که دوستی ندارم،
ای خداااا آخه چرا من اینهمه خوشبختم.
#خدایا مرسی.
نظرتون راجب من چیه؟
فکر میکنید من چجور آدمیم خوب یا بد!
اگه صفتی هست که دوست دارین بهم بگین.//
انتقادی پیشنهادی نصیحتی ؟؟
هر چیزی که دوست دارین راجبم بگین.هرحرفی؟
اگه منو نمیشناسین یکمی وبلاگمو زیرو رو کنید میفهمید.
اگرم سوالی دارین (حالا هر چی باشه)حتما بپرسین چون بدون شک جواب میدم:))
خلاصه اینکه راحت باشید چون به نظر خودم خیلی انتقاد پذیرم.
من وقتی با افکارم درگیرم.
یا توی آیندم و دارم اونجا سیر میکنم
یا توی گذشته هام و دارم خاطراتمو با خودم مرور میکنم.
تشخیص شما چیه؟
آیا حال من خوبه یا نه؟
آیا من خوب میشم؟!
به من امیدی هست ! یا نه؟
بهم بگیییید من طاقت شنیدنشو دارم.
قانونش چیه همه فکر میکنن من عاشق شدم یا اینکه شکست عشقی خوردم بعد میان ازم یه سری سوال میپرسن.میگن :
فلانی واقعا خالت خوبه؟
شنیدم عاشق شدی؟
راستی من میدونم عشقت کیه ؟بهم بگو!
چیشده ناراحتی !تو فکری؟
و کلی حرف دیگه.
درباره این سایت